بوی یاس و انبر اینجا مانده از غوغای او                          آتشی افکنده بودند این بدان در جان او

او که پاک و اطهر است و مادر عشق جهان                     دختری از سلب احمد خاتم پیغمبران

او که در مهر و محبت هیچ همتایی نداشت                    او که با عشق خدایی از کسی باکی نداشت

عشق و نعمت شور و شهرت از سرای قلب اوست          عالم و باغ بهشتی زینتی در دست اوست

عشق او در قلب ما همچون بهاری در خزان                   قلب من هر دم بگوید پیرو راهش بمان

من همی خواهم شوم مست وفا و مهر او                    او که بانوی دو عالم هست و میماند پس آن

او غریب است و جدا از پاره های پیکرش                      ماه و خورشید و فلک آماده اند در محضرش

یا اباصالح بیا ما خسته و درمانده ایم                           در غم ام ابیها در بقیع جا مانده ایم

تو بیا شوق وصال و عطر این کوثر بیار                         همچو ابری در بهار باران این رحمت ببار